Niemal dwa lata temu ruszył projekt reintrodukcji rysia na terenie Pomorza Zachodniego. Pierwotny zasięg występowania tego drapieżnika sięgał przez prawie całą Europę, aż do Himalajów, niestety w wyniku polowań i stopniowego wylesiania, gatunek ten został zepchnięty na wschodnie tereny naszego kontynentu. W Polsce zachodniej ryś został wytępiony już w XVIII wieku.

Nasz projekt zakłada wypuszczenie zróżnicowanych genetycznie rysi, które stworzą nową, stabilną populację. Do tej pory udało się wprowadzić do środowiska 18 osobników (stan  sierpień 2019).  Wytypowane rysie to zwierzeta pochodzące z niewoli. Zanim zostały wpuszczone do środowiska, przesyłaliśmy ich próby włosowe do analizy genetycznej, która pozwalała określić jakiego są typu (czy nizinne, czy karpackie); poza 2 rysiami, pozostałe nadawały się do wypuszczenia.  Podczas selekcji rysi ważnym elementem wyboru  był odpowiedni charakter  (tj. nieufność do człowieka), który zwiększa szansę przeżycia na wolności. Po przebadaniu prób, rysie trafiały do zagród adaptacyjnych, a po upływie okresu aklimatyzacji, były wypuszczane na wolność.  Dzięki założonym obrożom telemetrycznym mogliśmy na bieżąco monitorować zachowania rysi. Zaobserwowaliśmy, że samice zajęły dużo mniejsze rewiry niż samce, a dwóch z nich zawędrowało niemal 150 km w linii prostej na południe i na zachód, co potwierdza biologiczne tendencje tego gatunku do przemierzania sporych odległości ( zwłaszcza w przypadku samców).  Mimo, że te zwierzęta urodziły się w niewoli, po treningu „zdziczania”, który odbywał się w zagrodzie aklimatyzacyjnej, szybko zaadaptowały się do nowych warunków.